Natuurgeneeskundige zorg
De natuur is voortdurend in beweging en op zoek naar een nieuwe balans. Wij maken deel uit van de natuur. De mens ís natuur.
Natuurgeneeskundige zorg gaat uit van het zelfgenezend vermogen dat in elke mens aanwezig is: een van nature aanwezige kracht om evenwicht (homeostase) te creëren. Wanneer er een verstoring optreedt, dan komt het zelfgenezend vermogen in actie om de balans te herstellen. Dat lukt niet altijd. Soms is de verstoring (fysiek of emotioneel) te groot om op eigen kracht te overwinnen en is er hulp van buitenaf nodig.
Het is uiteraard niet mogelijk en zelfs niet wenselijk voortdurend in evenwicht te zijn. Een zekere mate van polariteit is noodzakelijk om tot ontwikkeling te kunnen komen. Vanuit natuurgeneeskundig perspectief reikt genezen dan ook verder dan weer beter (de oude) worden. Het gaat over er werkelijk beter uitkomen.
Natuurgeneeskundige zorg richt zich primair op het ondersteunen van het zelfgenezend vermogen. Daarbij kan gebruik worden gemaakt van plantaardige en energetische geneesmiddelen. Het in zijn kracht zetten van het zelfgenezend vermogen is echter altijd het doel. Hierin onderscheidt de natuurgeneeskundige zorg zich van de door de farmaceutische industrie aangereikte zorg.
Wij zijn natuur
Wij zijn natuur. De farmaceutische industrie gaat lijnrecht tegen de natuur in en heeft niets te maken met het welzijn van gezondheid. De meeste door de farmaceutische industrie vervaardigde medicijnen ondersteunen het zelfgenezend vermogen niet. Ze bestrijden de verstoring:
- Bij chronische ziekte betekent dit dat de mens de rest van zijn leven farmaceutische medicijnen als hulpmiddel moet blijven gebruiken om de verstoring onder controle te houden. Je wordt afhankelijk van de farmaceutische industrie. Daarbij komt dat farmaceutische medicijnen vaak bijwerkingen hebben. Waardoor het arsenaal aan medicatie steeds verder wordt uitgebreid, om op hun beurt de bijwerkingen te bestrijden.
- Bij acute ziekte betekent het, dat het zelfgenezend vermogen geen mogelijkheid krijgt om zelf weerstand op te bouwen. Daardoor ben je bij de volgende balansverstoring minstens zo kwetsbaar dan je al was. Dit wil niet zeggen dat bestrijden altijd verkeerd is. Wanneer er sprake is van een acuut levensbedreigende situatie die het zelfgenezend vermogen niet kan oplossen, dan kan het soms noodzakelijk zijn. Maar wanneer de storm geluwd is, wordt alsnog aan de slag gegaan met het in zijn kracht zetten van het zelfgenezend vermogen.
Voeding
Voeding speelt een belangrijke rol in natuurgeneeskundige zorg. Voeding die het zelfgenezend vermogen ondersteunt is voeding die aansluit bij de menselijke aard: natuurlijke voeding. En dat is helemaal niet ingewikkeld of moeilijk. Natuurlijke voeding heeft namelijk absoluut niets te maken met een bepaalde dieetstijl. Natuurlijke voeding is simpel:
- Verse, organische voeding
Natuurlijke voeding is eenvoudig vers, organisch voedsel in plaats van kant-en-klare industrieel bewerkte producten.
- Autonome weerstand
Verder betreft het voedsel dat zo natuurlijk mogelijk heeft kunnen leven. Een plant die tijdens zijn leven de ruimte heeft gehad om autonoom weerstand op te bouwen is een krachtige plant. Een plant waarvan het weerstandsvermogen plaats heeft moeten maken voor bestrijdingsmiddelen is een krachteloze plant. Bovendien voeden bestrijdingsmiddelen het lichaam niet bepaald. Ook dragen bestrijdingsmiddelen bij aan uitroeiing van het bodemleven, waardoor met kunstmatige stoffen het 'voedsel'gehalte van de bodem op peil moet worden gebracht. Wat resulteert in groenten die nauwelijks nog mineralen en vitaminen bevatten.
Idealiter maken ook wilde planten deel uit van het voedingspatroon. Eetbare wilde planten bevatten namelijk voedingsstoffen (fytonutriënten) die niet langer in onze winkelgroenten aanwezig zijn. Dat maakt wilde planten niet alleen enorm belangrijk voor onze gezondheid, maar ook tot gastronomische pareltjes. Ze beschikken dankzij de fytonutriënten namelijk nog over de oorspronkelijke authentieke smaken die groenten ooit hadden!
Inmiddels doe ik ruim 25 jaar onderzoek naar het belang van de wilde plant in onze voeding en heeft dit onderwerp zich ontwikkeld tot mijn vakgebied. Daarnaast onderzocht ik de (on)eetbaarheid van de nabij 2000 planten in onze natuur. Met een enorme bevlogenheid deel ik in mijn activiteiten en boeken mijn kennis van en liefde voor onze eetbare natuur. Zie mijn website eetbarewildeplanten.com
< 3 Marion de Kort.
Marion is gediplomeerd (1997) natuurgeneeskundige, fytotherapeut (herborist) en klassiek homeopaat.
De verstreken 25 jaar specialiseerde zij zich in onze eetbare natuur.
Zie haar website eetbarewildeplanten.com